1.սարսուռ-դող,եկնչել-վախենալ,կուժ-սափոր,աշխույժ-զվարթ,շատ ուրախ,ահռելի-հսկա։

2.Ժայռից մասուր է կաթում,

Կարմիր սարսուռ է կաթում։

3.Այս բանաստեղծության գլխավոր հերոսը մասուրն է, որովհետև բանաստեղծությունը մասուրի մասին է։

5.Ժայռից մասուր է կաթում,

Կարմիր սարսուռ է կաթում,

Ձորում մշուշ է։

որովհետև սիրուն է հնչյում։

6.Մասուրը վախենում էր քարից,

իսկ երբ թռչում էր քարի վրայով,

ուժ էր ստանում։

7. Առուն մասուր է տանում ,

Աշուն է,ուշ է։ — Աշնան պատկեր է նկարագրում այս բանաստեղծության մեջ։ Սառը քամի, ուշ խորը աշուն, հասունացած մասուրներ է թափվում առվի մեջ։

8.քամին տանի կարմիր մասուր,

Աշուն է, մշուշ է ու շատ ուշ է,

Քամին է սարսուռ փուշ ու մուժ տանում

Կարմիր աշունը մասուր է ու մուժ։

9. Մասուրի ճամփորդությունը

Ժայռի վրա վայրի մասուրի ծառ էր աճել։ Մի օր մասուրը ժայռից ընկնում է, և նա որոշում է ճամփորդել։

Ճանապարհին հանդիպում է մեկ ուրիշ մասուրի և ընկերանում է։ Մասուրը շատ է ուրախանում, որ ընկեր ձեռք բերեց, որովհետև վախենում էր միայնակ լինելուց։ Շատ են գնում, թե քիչ հանդիպում են արջին։

Արջը տրորում է նրանց և ժայռից մասուր է կաթում։

11. Մասուրը վայրի հատապտուղ է։

Աճում է անտառներում և ամենուր։

Այն օկտակար է և օգտագործվում է բժշկության մեջ։